Jos (73) en Binia (75) openden zeven jaar geleden een wolwinkel in Arnhem. Zo werden de vrouwen naast vriendinnen ook zakenpartners.
Binia: “Tien jaar geleden leerden Jos en ik elkaar kennen bij de schilderclub. Ik heb altijd in de zorg gewerkt en Jos werkte in het onderwijs. Op een gegeven moment waren we beiden met pensioen en zagen we in Frankrijk een schattig winkeltje. Dat zette ons aan het denken.”
Jos: “Terug in Nederland dachten we aan het Modekwartier in Arnhem. Daar stonden veel etalages leeg, en na een hoop gezeur kregen we een pandje toegewezen. Twee nachten heb ik er wakker van gelegen, toen was ik op mijn 65ste ineens ondernemer.”
Zonder ambitie geen winkel
Jos: “We spraken af dat we geen schulden wilden maken. Het scheelt dat de winkel niet in ons levensonderhoud hoeft te voorzien. Het pand dat we hebben staat alleen wel op de lijst om gesloopt te worden dus er is geen verwarming.”
Binia: “We hebben zelf de muren geschilderd en zijn toen begonnen. Je hebt niet alleen een winkel, je moet ook netwerken en reclame maken. Zo geven wij bijvoorbeeld wel eens een workshop in de bibliotheek. Ambitie is wel belangrijk als je een winkel wilt starten. Als je een keer geen zin hebt dan moet je ook komen opdagen. Wij doen het samen, dat is prettig want dan kun je af en toe diensten van elkaar overnemen.”
Begin met een sjaal
Binia: “Wanneer mensen nog nooit gebreid hebben en bij ons in de winkel komen, is mijn advies altijd om met een gladde wol te beginnen en een sjaal te maken.”
Jos: “Die krijg je tenminste nog een keer af. Dat motiveert. Deze winkel is een hobby maar we moeten er wel wat aan verdienen om de kosten te kunnen dekken. Ik help graag mensen met het kiezen van materiaal maar soms twijfelen ze verschrikkelijk. Dan laat ik ze rustig staan en ga ik aan tafel zitten breien.”
De breiclub
Jos: “Eens per twee weken komt bij ons de breiclub samen. Het is een enthousiaste en diverse groep mensen. We helpen elkaar met breien maar mensen komen ook voor de gezelligheid. Toch kun je natuurlijk niet de hele tijd kletsen want dan komt er bij een ingewikkeld patroon niks van breien terecht.”
Binia: “Wij zorgen voor kaarsjes, thee en koeken. Dat klinkt misschien mutsig, maar hier wordt ook hard gewerkt hoor! We zijn trots op de mooie dingen die hier gemaakt worden. Iedereen is welkom.”
Met je verhaal naar oma
Jos: “Dat je samen iets van de grond krijgt en daar waardering voor krijgt is heel leuk. Mensen vinden het hier gezellig. We hebben als winkel een sociale functie en hebben wat dat betreft onze leeftijd mee, we zijn een soort oma’s om bij uit te huilen. Maar ik ben misschien 73 jaar, zo voel ik me absoluut niet. Kun je dat er ook bij zetten?”
Binia: “We werken ook weleens samen met een groep buitenlandse vrouwen die Nederlands willen leren. Dan nemen ze hun handwerk mee, prachtig. Wij werken heel grof in vergelijking met hun, daar kunnen we nog wat van leren.”
Kom uit je luie stoel
Binia: “Ik heb me niet uitgebreid voorbereid op mijn pensioen, maar doordat ik al in een galerie werkte, ging de overgang geleidelijk. Ik zou adviseren om bij wijze van spreken Russisch te gaan leren, doe in ieder geval iets. Het klinkt misschien erg euforisch, ik heb heus ook weleens een baaldag. Maar van thuiszitten ga je je niet beter voelen”
Jos: “Als je thuis blijft zitten dan ga je naar het graf. Je moet iets doen na je pensioen. En als je dat lichamelijk niet kunt, trek dan aan de bel en vraag of iemand je komt ophalen.”
Tekst en foto’s: Sophie Louise de Groot
Heeft u de smaak al te pakken? Wolwinkel ‘Steekje los’ is gevestigd aan Hommelstraat 25 in Arnhem en is geopend van dinsdag tot en met zaterdag van 12:00 tot 17:00.
