Column: soms heb je van die dingen

Column: soms heb je van die dingen

Vroeg in de ochtend, zo rond 4 uur, werd ik wakker van een doordringend piepje. Het geluid keerde zo ongeveer elke 20 seconden terug. Met mijn slaperige hoofd had ik geen zin om me er mee bezig te houden, dus ik heb oordopjes in gedaan en mijn slaapkamerdeur gesloten.

Maar het piepje hoorde ik nog, en terwijl ik weer in slaap probeerde te vallen bleef ik ook malen over de oorsprong van het vreselijke geluid. Het slapen werd geen doorslaand succes.

Na een paar onrustige uurtjes ben ik op zoek gegaan naar de veroorzaker. De rookmelder in de gang van het plafond gehaald, maar daar kwam geen geluid uit. Ook de rookmelder in een andere slaapkamer gaf geen kik.

Ik had inmiddels het idee opgevat dat het geluid geproduceerd moest worden door een rookmelder die dringend behoefte had aan een nieuwe batterij, maar welke rookmelder dan?

Opeens wist ik het: er was ook een rookmelder op de vliering, en het gepiep moest daar wel vandaan komen. Dat was wel een uitdaging: de vliering is bereikbaar met een zogeheten vlizotrap ( wie heeft deze naam bedacht?) en ik durf deze niet zelf naar beneden te halen.

Om het luik te openen moet je flink tegen het luik duwen/slaan om de magneet waarmee hij vast zit te ontgrendelen. Dan komt een zware trap tevoorschijn die ergens aan vast zit met een stuk touw en een bajonetsluiting. Vervolgens moet het onderste deel van de trap losgemaakt worden en dan kan dat steile trapje beklommen worden.

Om het luik überhaupt te kunnen ontgrendelen moet ik ergens op gaan staan want anders kan ik er niet bij. En omdat ik al mijn kracht nodig heb om de magneet los te krijgen kan ik me nergens aan vasthouden.

Dat is natuurlijk vragen om problemen, hoeveel ouderen vallen niet in huis en lopen daarmee vervelend letsel op? Nou is de vliering alleen maar in gebruik voor de cv-ketel, dus die hoeft alleen maar één keer per jaar bereikbaar te zijn voor onderhoud.

En ja, dan is er altijd een meneer die deze klus komt uitvoeren en dus het luik openmaakt en de trap naar beneden haalt. Waarbij opgemerkt moet worden dat dit pas 1 keer is gebeurd sinds ik hier woon, en ik wel moest helpen om de bajonetsluiting los te maken. Nu stond ik er alleen voor.

Ik heb er nog een nachtje over geslapen, maar dat werd uiteraard geen onverdeeld genoegen vanwege de piepjes. De volgende ochtend heb ik de stoute schoenen aangetrokken, en op een trapje gaan staan en heb de eerder beschreven handelingen uitgevoerd, met een bonzend hart.

De boosdoener lag piepend op me te wachten. Natuurlijk had ik geen V9-batterij in huis, wel tientallen AAA en AA’tjes, maar daar had ik niets aan. Dus naar de winkel en de batterij vervangen. Piepjes weg!

Nu moest ik alles weer doen, in omgekeerde volgorde…..ik kreeg de bajonetsluiting niet vast, getob, vervolgens bleef de trap steeds te ver naar beneden glijden en kreeg ik het luik niet dicht. Met alle kracht die ik had net zo lang gehannest tot het luik dicht zat. En dat bij een temperatuur van 37 graden, niet te doen.

Ik moet me beraden op die vlizotrap, er moet iets mee/aan gebeuren, al weet ik nog niet wat. Voorlopig blijft het luik dicht, tot de monteur in het najaar de cv-ketel weer komt onderhouden. Dan ga ik er weer eens goed naar kijken.

Voorlopig ben ik wel blij dat het me gelukt is, stiekem ben ik daar wel een beetje trots op.