“Ik kijk er iedere maand naar uit”

“Ik kijk er iedere maand naar uit”

Marianne Wierckx vindt het heerlijk om te schrijven. Ze bezoekt dan ook maandelijks het schrijfcafé in haar woonplaats. Ons vertelt ze waarom ze dit zo leuk vindt.

Schrijven in een schrijfcafé

De week van het schrijven staat weer op de stoep. Van 6 september tot en met 14 september kun je volop genieten van schrijfactiviteiten, festivals en lezingen door het hele land. Dit jaar is het thema van de schrijfweek: ‘Schrijven = lezen’. Wij hebben een echte schrijfliefhebster gevonden die (uiteraard) met veel plezier voor ons een stukje wilde schrijven over haar passie.

Mijn eerste schrijfervaring

Marianne Wierckx is een trouwe bezoeker van het schrijfcafé ‘Schrijven & schrappen’ in haar woonplaats Bergen op Zoom. Marianne: “Mijn eerste ervaring met ‘iets’ op papier te zetten was tijdens een workshop van een plaatselijke bank, enkele jaren geleden. Het thema van de avond was ‘je bent altijd ergens’. Is het niet hier, dan toch wel daar. Hier of daar, altijd ben je ergens. Over die plaats of plek, over dat ‘bekende, vertrouwde ergens’ ging de workshop. Onder begeleiding van de docenten creatief schrijven van ‘Schrijven & Schrappen’ * ging ik aan de slag. ‘Schrijf iets over je woonplaats of geboorteplaats’ was de opdracht. Geïnspireerd door docente Hanneke riep ik een herinnering uit mijn jeugd op. Ik ben geboren en getogen in Bergen op Zoom, daar waar Brabant Zeeland kust. Vroeger ging ik vaak aan moeders hand naar het kleine strandje met eb en vloed en zeekraal en krabben; de zeekant. Ik zag het zo weer voor me:

Herinnering

klein en onbevangen
aan mama’s hand
op weg naar eb en vloed
zand zee en zon
zeemeeuwen
groots in kinderogen
geur van zout
het zilte nat
bang voor krabben
in prikkend kleurloos gras

zeekant
verlangen

Schrijfcafé

“Zo kwam ik in aanraking met het schrijfcafé. Iedere tweede zondag van de maand organiseren de docenten van ‘Schrijven & Schrappen’ een schrijfcafé. Schrijven in een café. De lange tafel staat uitnodigend klaar. Vaak zie ik dezelfde personen maar soms schuiven nieuwe schrijvers aan om in de twee uren die volgen mooie zinnen, een gedicht, een kleine column of zomaar wat gedachten op papier te zetten.

De drie docenten van ‘Schrijven & Schrappen’ maken de opdrachten. Steeds weer sta ik versteld van de creatieve geest van mijn medeschrijvers. Een weduwe die ontroerende gedichten maakt, een Belgisch stelletje waarvan beiden zo leuk kunnen schrijven dat je mond openvalt van verbazing, een oud-politieagent die prachtige fotokaarten met teksten maakt, mijn twee vriendinnen die ook heel bekwaam zijn in schrijven en anderen, jong en oud met vooral heel veel plezier in schrijven. Het schrijfcafé is gevestigd in een dansschool. De geur van nostalgie hangt overal. De blinkende houten vloer vraagt om te dansen, maar we komen voor het schrijven. Er hangt van alles aan de muur, foto’s, oude schilderijen, voorwerpen. Een allegaartje, maar oh zo gezellig.”

Op zoek naar een fenomeen

“In een van de laatste bijeenkomsten voor de vakantie moest ieder in de ruimte op zoek gaan naar een fenomeen. Een losse kabel, een verdwijnend pijpje, een losse tegel, een afwijkende gordijnplooi of bijvoorbeeld een lamp, een schilderij, een deurkruk, een spiegel of een of andere snuisterij. De ruimte grondig observeren. Het was belangrijk om niet de vraag te stellen ‘waarom’, maar we moeten ons afvragen: ‘wat zou erachter, ertussen of eronder zitten?’ Onrust, nieuwsgierigheid en verbeelding zouden het werk doen. Onze ontdekking formuleren in een gedicht, dat was de opdracht. Els, ook een trouw bezoekster, zag in een hoekje witte lampenkappen, een grote parelmoer vaas met takken, een hoop kussens, een geluidsbox van Bose en heel veel spiegels.

In een paar minuten toverde zij dit gedicht:

Decor danszaal ‘Jac Danst’
lampen als wolken
hangen boven een met weelderig wier bedekt
schelpenstrand
als opgewaaide duinen
liggen de kussens te dromen in de zon
het ‘Bose’ oog ziet toe
het is allemaal zo dubbel

“Ik kijk er iedere maand opnieuw naar uit”

“Het schrijfcafé betekent voor mij; twee uurtjes schrijven en schrappen, voorlezen, luisteren, lachen, soms een traantje wegpinken, denken, samen woorden delen, inspiratie, praten, stil zijn. Twee uur waar ik iedere maand opnieuw naar uitkijk.”

Meer informatie over het schrijfcafé schrijven en schrappen vind je op de website schrijvenenschrappen.nl.

door Marianne Wierckx

Foto schrijfcafé afkomstig van www.schrijvenenschrappen.nl